tenuo

tenuo
tĕnŭo, āvi, ātum, 1, v. a. [tenuis], to make thin, slender, meagre, fine, rare; to dilute, rarefy, attenuate, etc. ( poet. and in post-Aug. prose; syn.: rarefacio, minuo).
I.
Lit.:

assiduo vomer tenuatur ab usu,

Ov. P. 2, 7, 43:

hoc (tempus) tenuat dentem aratri,

id. Tr. 4, 6, 13:

sol matutinum aëra spissum et umidum ortu suo tenuat,

Sen. Q. N. 5, 3, 2; so,

aëra,

to rarefy, Stat. Th. 1, 338:

auras,

Ov. M. 14, 399:

ipsā autem macie tenuant armenta volentes,

make lean, Verg. G. 3, 129:

tenuatum corpus,

Hor. S. 2, 2, 84:

corpus parvo victu tenuatum,

Tac. A. 15, 63:

exiles videor tenuatus in artus,

Prop. 2, 22 (3, 15), 21:

se in undas,

to dissolve into water, Ov. A. A. 1, 761; so,

artus in undas,

id. M. 15, 551; cf.:

tenuatus in auras, Aëraque umor abit,

id. ib. 15, 246:

vocis via est tenuata,

narrowed, contracted, id. ib. 14, 498:

flumina per multos rivos,

id. R. Am. 445:

chartam interpolatione,

Plin. 13, 12, 23, § 75:

adipes,

Quint. 2, 10, 6:

luna quater plenum tenuata retexuit orbem,

i. e. waning, Ov. M. 7, 531: ne ad [p. 1857] spadonum exilitatem vox nostra tenuetur, Quint. 11, 3, 19; so,

vocem,

id. 11, 3, 32.—
II.
Trop., to make small or trifling, to lessen, diminish, reduce, weaken, enfeeble:

utque meae famam tenuent oblivia culpae,

Ov. Tr. 3, 11, 65:

iram,

id. H. 20, 73:

vires amoris,

id. M. 5, 374:

magna modis tenuare parvis,

to lessen, degrade, Hor. C. 3, 3, 72:

gesta tanti viri enumerando,

Pac. Pan. ad Theod. 5; Claud. IV. Cons. Hon. 127:

dicite, quo pariter carmen tenuastis in antro,

have spun out a slight elegiac poem, Prop. 3 (4), 1, 5; cf.:

Maximo carmen tenuare tanto,

Stat. S. 4, 7, 2; v. tenuis, II. B.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • tenuo — tenuo, a (ant.) adj. Tenue …   Enciclopedia Universal

  • tęnuo — tę̃nuo adv. žr. 1 ten 1: Sūnus da tę̃nuo turėj dvejetą vaikų Dv …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • Attenuate — To weaken, dilute, thin, reduce, weaken, diminish. The use of attenuate in medicine is not new. In the 16th century, eating dried figs was claimed to attenuate the body fluids. Now attenuate refers to procedures that weaken an agent of disease (a …   Medical dictionary

  • a- — 1. a ♦ Élément, du lat. ad, marquant la direction, le but à atteindre, ou le passage d un état à un autre (var. ad ; ac , af , ag , al , an , ar , as , at ) : amener, alunir, adoucir. ⇒ à. a 2. a ♦ Élément tiré du gr. exprimant la négation (« pas …   Encyclopédie Universelle

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”